ولیعصر؛ نیم‌رخِ حیات بخش ژانوس

ولیعصر عصاره‌ی تهران است. همه‌ی تناقض‌ها، تضادها، دوره‌های تاریخی، تصادم‌های سیاسی و خاطرات شخصی ما در آن جمع شده‌اند. نمی‌توانیم ادعا کنیم که تهران را می‌شناسیم اما ولیعصر را نمی‌شناسیم. نمی‌توانیم ادعا کنیم که تاریخ وقایع سیاسی و اجتماعی تهران را روایت می‌کنیم اما از ولیعصر نامی نمی‌بریم. این مسیر طولانیِ صدساله آن‌قدر داستان و ماجرا داشته که حکایتش شبیه هزارافسان است. در پرونده‌ی خیابان ولیعصر، از جنبه‌های مختلفی به حیات این خیابان پرداخته‌ایم اما تمرکزمان بر دو محور است: اول جستارهای شخصی و مواجهه‌ی شخصی افراد و اقشار مختلف با آن، و دوم تک‌نگاری‌هایی درباره‌ی رویدادها و داستان‌های بعضی فضاهای برگزیده‌ی خیابان. از میدان راه‌آهن گرفته تا امامزاده صالح، از کافه بلدیه گرفته تا چاتانوگا، از دست‌فروشان خیابان تا مجتمع‌های تجاری لوکس، از چنارهای خیابان تا پارک‌های آن، و از خاطرات عاشقانه گرفته تا رویدادهای سیاسی خیابان. در این شماره از پرونده‌ی دالان نویسندگانی با تخصص‌های گوناگون دور هم جمع شده‌اند و هریک روایت خود را از خیابان بازگفته‌اند. از همراهان این شماره‌ی دالان می‌توان به کاوه اسدپور، سینا دادخواه، میلاد دارایی، نسیبه فضل‌اللهی، سارا فعلی، علی طباطبایی، مرتضی کربلایی‌لو، مهسا شیدانی، یاسمین نعمت‌اللهی، مهسا پوراحمد، شهاب‌الدین تصدیقی، امیررضا اسماعیلی، سارا رستم‌زاده، هیلدا حسنی، صبا لوعالیان، نغمه اسدی، مهسا نوری، چیستا گودرزی، وحید قاسمی، فاطمه احمدی و امیرحسین مقتدایی اشاره کرد. پرونده‌ی خیابان ولیعصر شامل حدود سی متن و ۵۳۰۰۰ واژه است.